| Begin: | Seaside | Afstand: | 344,32 km / 213,9 mi |
| Eind: | Lompoc | Verplaatsingstijd: | 5 uur 08 min 15 sec |
| Route: | Download hier KMLKML is een bestandsformaat dat gebruikt wordt om geografische gegevens in bijvoorbeeld Google Earth en Google Maps weer te geven. Als u dit bestand opent in Google Earth, kunt u de route afleggen. / JPG | Gem. snelheid: | 67,02 km/u / 41,6 mi/u |
| Slaapplek: | Days Inn Lompoc – link | ||
| Het weer: | lekker zonnig en warm | ||
Zaterdag 5 oktober
Na een ontspannen nacht en een Amerikaans ontbijtje (summier) vertrokken we voor het vervolg van onze rit over de Highway 1 langs de kust met als doel Lompoc, zo’n beetje halverwege tussen Monterey en Los Angeles. Ook tijdens deze rit ontkwamen we er niet aan heel vaak te stoppen voor het maken van foto’s en video. Vooral de Bixby Bridge bij Big Sur was een dankbaar object voor de fotosessie.
Dodge Challenger
Kijkend naar de zeeleeuwen.
Doorkijk vanaf Highway 1.
Doorkijk vanaf Highway 1.
Onrustige golven.
De Bixby Bridge nabij Big Sur.
Onze Mazda3.
Zicht op de Bixby Bridge.
Vogel op een paal.
Zeeleeuwen
Zeeleeuwen
Pas op, zeeleeuwen!
Nieuwsgierig aagje 🙂
Zeeleeuwen van San Simeon.
De menukaart van Tom’s.
Tientallen mijlen verder stopten we op een plek waar veel mensen stonden en waarvan we dachten dat het wel leuk zou zijn om ook even te stoppen. Na het uitstappen pakte Elkana snel de camera omdat ze een mooi shotje zag van een vogel op een paal. Plotseling ontdekten we eigenlijk pal voor onze neus een zeeleeuw op het strand. Enthousiast sloegen we aan het fotograferen en filmen vanwege die ene zeeleeuw. Tot er een mevrouw bij ons kwam lopen en ons vertelde dat als we een paar honderd meter richting het noorden liepen er nog een paar lagen. Zo gezegd, zo gedaan. Daar aangekomen bleken het er vele honderden die daar een middagdutje deden en in de zon lagen te stinken. Enkelen vertoonden tekenen van leven door met elkaar te knuffelen of te ravotten. Hier hebben we onze derde geheugenkaart volgeschoten. Ik denk niet dat we overdrijven als we straks met meer dan 1500 foto’s thuis komen… Na dit leuke “incident” snel het laatste stukje van de rit richting Lompoc voltooit en ingecheckt bij Days Inn Lompoc. ‘s Avonds wilden we voor de verandering eens eten bij een echt ambachtelijke hamburger restaurant. Op internet werd Tom’s geroemd. De recensies bleken niet overdreven. Tom’s maakte een heerlijke hamburger voor ons. Hierna nog wat boodschapjes gedaan en toen onder de wol.
